Ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών
Προσφυγή

Του _______, κατοίκου ________ . 

Κατά

1/ Της υπ' αριθμ. ____ Πράξης Επιβολής Προστίμου της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) του υποκαταστήματος ΙΚΑ Περιστερίου, με έδρα το Περιστέρι, οδός Αγραφιώτου αριθμ. 2, όπως νομίμως εκπροσωπείται.
2/ Κάθε συναφούς πράξης ή παράλειψης της διοίκησης.

---

Δυνάμει της προσβαλλόμενης υπ' αριθμ. _____ Πράξης Επιβολής Προστίμου της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) μου επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο συνολικού ύψους είκοσι χιλιάδων διακοσίων πενήντα ενός ευρώ και τριών λεπτών (20.251,03€) για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4255/2014 και της Υ.Α. Φ11321/11115/802/2-6-2014 άρθρο 1 και 2. Ειδικότερα, η παραπάνω πράξη εκδόθηκε διότι σύμφωνα με το υπ' αρ. 006798/31-10-2014 Δελτίο Ελέγχου των αρμοδίων υπαλλήλων της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) του υποκαταστήματος ΙΚΑ Περιστερίου κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε την 31η Οκτωβρίου 2014 και ώρα 22:05μμ στην επιχείρηση ιδιοκτησίας μου με την επωνυμία _______, η οποία εδρεύει στο Περιστέρι Αττικής και στην οδό _________, διαπιστώθηκε η μη αναγραφή της _________ και της __________ ως εργαζομένων στο Πίνακα Προσωπικού (Ε4) και η μη τήρηση του ισχύοντος Πίνακα Προσωπικού της επιχείρησης.
Ειδικότερα, μου επιβλήθηκαν τα κάτωθι πρόστιμα: α. ποσού 500€ για μη τήρηση του ισχύοντα Πίνακα Προσωπικού, β. ποσού 9.200,49€ για την _____________ ως δήθεν εργαζόμενη εργατοτεχνίτρια ηλικίας κάτω των 25 ετών και γ. ποσού 10.550,54€ για την _______________ ως δήθεν εργαζόμενη εργατοτεχνίτρια ηλικίας άνω των 25 ετών.
Κατά της ανωτέρω πράξης προσφεύγω νομίμως και εμπροθέσμως δια της παρούσας, για τους παραδεκτούς, νομικά και ουσιαστικά βάσιμους λόγους που θα εκθέσω κατωτέρω:

1/ ΜΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΣΧΕΣΗ
Το κατάστημα / καφετέρια ιδιοκτησίας μου στο οποίο διενεργήθηκε ο έλεγχος βρίσκεται στο Περιστέρι, επί της οδού __________, έχει επιφάνεια μόλις 41 τμ με δυνατότητα ανάπτυξης τριών τραπεζοκαθισμάτων στο εσωτερικό και τριών τραπεζοκαθισμάτων στο εξωτερικό του. Την ως άνω επιχείρηση αποφάσισα να ανοίξω μόλις προ τεσσάρων μηνών και ειδικότερα η έναρξη της ατομικής μου αυτής δραστηριότητας έλαβε χώρα στις _________, ενώ η πλήρης και πραγματική λειτουργία του καταστήματος άρχισε μόλις τον Αύγουστο του 2014. Για το άνοιγμα αυτού του καταστήματος διέθεσα όλες μου τις οικονομίες, ενώ λόγω και του νεαρού της ηλικίας μου -σήμερα είμαι 29 ετών- με συνέδραμε οικονομικά και η οικογένειά μου, το συνολικό δε κόστος για τη δημιουργία και λειτουργία της ως άνω επιχείρησης ανήλθε στο ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000€), ποσό δηλαδή κατά πολύ μικρότερο από το επιβληθέν εις βάρος μου πρόστιμο!

Οι υπηρεσίες που παρέχονται από την ως άνω επιχείρησή μου, όπως αυτές προσδιορίζονται και από την σχετική Βεβαίωση Έναρξης Επιτηδευματία, είναι ειδικότερα οι εξής: α/ Υπηρεσίες που παρέχονται από καφετέρια, β/ υπηρεσίες παροχής γευμάτων από εστιατόριο ταχείας εξυπηρέτησης (φαστ φουντ) με παροχή σερβιρίσματος, γ/ υπηρεσίες παροχής γευμάτων και ποτών από ουζερί, μεζεδοπωλείο, τσιπουράδικο, ζυθοπωλείο με παροχή σερβιρίσματος, δ/ υπηρεσίες παροχής γλυκών, παγωτών κλπ από ζαχαροπλαστείο, γαλακτοζαχαροπλαστείο, καφεζαχαροπλαστείο με παροχή σερβιρίσματος, ε/ υπηρεσίες που παρέχονται από καφέ-μπαρ. Κατ' ουσίαν, η κύρια υπηρεσία που παρέχεται απ' το κατάστημά μου είναι αυτή του καφέ - ταχυφαγείου - φαστ φουντ. Δηλαδή η παρασκευή και πώληση καφέ, σάντουιτς και συναφών γρήγορων γευμάτων, τα οποία, ως επί το πλείστον, καταναλώνονται "στο χέρι" (take away) ή διανέμονται σε πελάτες στο χώρο τους, κατόπιν τηλεφωνικών παραγγελιών (delivery).

Πέραν αυτού, από την πρώτη κιόλας ημέρα λειτουργίας του καταστήματος παρέχω και εγώ ο ίδιος προσωπική εργασία, καθώς κατά το προγενέστερο χρονικό διάστημα εργαζόμουν ως υπάλληλος σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και ως εκ τούτου γνωρίζω το συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας. Όπως γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό έχω επενδύσει στο συγκεκριμένο κατάστημα όλες τις οικονομίες μου, πολύ κόπο και προσωπική εργασία, αποτελεί δε τη μοναδική πηγή εσόδων μου. Για τους λόγους αυτούς, εξάλλου, τηρώ από την πρώτη κιόλας ημέρα όλους τους κανόνες ορθής λειτουργίας του, σεβόμενος απόλυτα τις διατάξεις της ασφαλιστικής και εργατικής νομοθεσίας ως προς τους υπαλλήλους που κατά καιρούς απασχολώ στην επιχείρηση μου, φροντίζοντας πάντοτε να ενεργώ τα νόμιμα, όπως απαιτεί η νομοθεσία.

Ειδικότερα, από την έναρξη της λειτουργίας της επιχείρησής μου αποτελεί πάγια πρακτική μου ως εργοδότη η εμπρόθεσμη αναγγελία πρόσληψης και η τήρηση κάθε νόμιμης διαδικασίας ακόμα και ως προς τους υπαλλήλους, οι οποίοι εργάστηκαν στο κατάστημα έστω και δοκιμαστικά, ήτοι για διάστημα λίγων ημερών. Τούτο αποδεικνύεται από τις αλλεπάλληλες αναγγελίες πρόσληψης και οικειοθελούς αποχώρησης που έχω υποβάλλει ενώπιον της αρμόδιας υπηρεσίας του ΙΚΑ κατά το διάστημα των λίγων μηνών λειτουργίας του καταστήματος. Συγκεκριμένα, στις 1/8/2014 προσέλαβα δοκιμαστικά την εργαζόμενη _______, την οποία απασχόλησα δοκιμαστικά έως τις 3/8/2014, όταν και έλαβε χώρα η αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησής της. Παράλληλα, στις 1/8/2014 προσέλαβα δοκιμαστικά την εργαζόμενη ________, την οποία απασχόλησα δοκιμαστικά έως την 21/8/2014, όταν και έλαβε χώρα η αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησής της. Εν συνεχεία, στις 4/10/2014 προσέλαβα τον εργαζόμενο ________, ο οποίος εργάστηκε στο κατάστημα δοκιμαστικά έως την 17/10/2014, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς, τηρουμένης της νόμιμης διαδικασίας. Ακολούθως, στις 18/10/2014 προσέλαβα την εργαζόμενη ________, η οποία εργάστηκε δοκιμαστικά έως την 24/10/2014, οπότε επίσης αποχώρησε οικειοθελώς, τηρουμένης της νόμιμης διαδικασίας.

Πέραν, ωστόσο, των ανωτέρω εργαζομένων, τους οποίους προσέλαβα για μικρό χρονικό διάστημα, προκειμένου να εξετάσω αν είναι κατάλληλοι για το αντικείμενο, απασχολώ και άλλους σε μόνιμη βάση και δη από την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης έως και σήμερα. Ειδικότερα, απασχολώ από την 1/8/2014 έως και σήμερα την εργαζόμενη _______, με την ειδικότητα της σερβιτόρας, η οποία εργαζόταν αρχικά δύο ημέρες την εβδομάδα και δη κάθε Παρασκευή από ώρα 15:45 έως 24:00 και κάθε Σάββατο από τις 7:45 έως 16:00, εν συνεχεία δε μία ημέρα την εβδομάδα. Την εργαζόμενη _________ από την 7/11/2014 έως και σήμερα, με την ειδικότητα της μπουφετζού, η οποία εργάζεται κάθε Παρασκευή από τις 18:00 έως τις 24:00. Τον εργαζόμενο _________ από την 7/11/2014, με την ειδικότητα του μπουφετζή, ο οποίος εργάζεται κάθε Σάββατο από τις 11:00 έως τις 15:00. Τον εργαζόμενο _________ από την 7/11/2014, με την ειδικότητα του μπουφετζή, ο οποίος εργάζεται κάθε Σάββατο από τις 18:00 έως τις 22:00. Και τέλος, την εργαζόμενη ________ από την 12/11/2014, με την ειδικότητα της μπουφετζού, η οποία εργάζεται κάθε Τετάρτη από τις 18:00 έως τις 22:00.

Όπως γίνεται αντιληπτό εκ των ανωτέρω, κατά το μικρό χρονικό διάστημα λειτουργίας τους καταστήματός μου ακόμα και για την ολιγοήμερη απασχόληση ενός εργαζομένου φροντίζω να τηρώ την νόμιμη διαδικασία, προβαίνοντας στις αντίστοιχες αναγγελίες πρόσληψης ή οικειοθελούς αποχώρησης ενώπιον της αρμόδιας υπηρεσίας. Επιπλέον, λόγω του μικρού μεγέθους του καταστήματος -μόλις 41 τμ- δεν απαιτείται μεγάλος αριθμός προσωπικού για την ομαλή του λειτουργία, δεδομένου ότι ταυτόχρονα παρέχω κι εγώ την προσωπική μου εργασία. Η απασχόληση, μάλιστα, δύο ατόμων ταυτόχρονα (ενός υπαλλήλου και η δική μου) κρίνεται αναγκαία μόνο κατά τις ημέρες και ώρες αιχμής των καταστημάτων (κυρίως Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο) και όχι καθημερινά, οπότε και λειτουργώ μόνος μου το κατάστημα.

Τη συγκεκριμένη Παρασκευή 31/10/2014, όταν και έγινε ο έλεγχος, εργαζόταν στο κατάστημα η προαναφερθείσα εργαζόμενη _______, το όνομα της οποίας αναγραφόταν όπως προβλέπεται στον Πίνακα Προσωπικού που έχω πάντα αναρτημένο εντός του καταστήματος. Όταν εισήλθαν τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα για έλεγχο στο κατάστημα, η ως άνω υπάλληλος βρισκόταν εκτός του καταστήματος προκειμένου να παραδώσει παραγγελία. Παρά το γεγονός ότι εξήγησα στους ελεγκτές πως άλλη είναι η πραγματική εργαζόμενη κι όχι οι δύο κοπέλες που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο κατάστημα, αυτοί ουδόλως έλαβαν υπόψη τους ισχυρισμούς μου, παρά μόνο μέσα σε πέντε λεπτά στην κυριολεξία ολοκλήρωσαν τον υποτιθέμενο έλεγχο, μου επέβαλαν τα δυσβάσταχτα πρόστιμα και έφυγαν βιαστικά, χωρίς καμιά διάθεση να με ακούσουν και να δεχτούν τις εξηγήσεις μου! Παρά, δηλαδή, τις παραινέσεις μου, αλλά και τους ισχυρισμούς των ίδιων των δύο παρευρισκομένων κοριτσιών, για τα οποία μου επιβλήθηκαν τα πρόστιμα, πως δεν τυγχάνουν εργαζόμενες στο κατάστημα, οι ελεγκτές συμπεριφέρθηκαν ωσάν να είχαν ήδη προαποφασίσει να μου καταλογίσουν τις παραβάσεις, μη δεχόμενοι ουδεμία εξήγηση και μη παρέχοντάς μου έστω και λίγο χρόνο, προκειμένου να ειδοποιήσω την πραγματική εργαζόμενη!

Η δε __________, μία εκ των ατόμων που βρίσκονταν στο κατάστημα κατά τη διενέργεια του ελέγχου και για την οποία μου επιβλήθηκε το πρόστιμο των 10.550,54€ ως δήθεν εργαζόμενη με την ειδικότητα του δισκοθέτη, τυγχάνει η σύντροφός μου και όχι υπάλληλός μου (!), γεγονός που και η ίδια δήλωσε ρητά στα ελεγκτικά όργανα, διαμαρτυρόμενη, χωρίς, ωστόσο, να εισακουστεί στο ελάχιστο. Να σημειωθεί, επίσης, πως στο κατάστημα ουδέποτε απασχόλησα και ούτε σκοπεύω να απασχολήσω "δισκοθέτη" (!), καθότι λόγω του μικρού του μεγέθους, αλλά και της ίδιας της φύσης των υπηρεσιών που παρέχει κάτι τέτοιο κρίνεται άσκοπο. Σε ποιο, άραγε, "σαντουϊτσάδικο" υπάρχει δισκοθέτης (DJ) που παίζει δυνατά μουσική; Η μόνη μουσική που μεταδίδεται είναι συνήθως από ραδιόφωνο μέσω του προσωπικού μου φορητού υπολογιστεί, στον οποίο έτυχε απλά η σύντροφός μου τη στιγμή του ελέγχου να χαζεύει!

Η δεύτερη κοπέλα, _______, που επίσης βρισκόταν στο κατάστημα την ώρα του ελέγχου και για την οποία επίσης μου επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 9.200,49€, ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ έχει με εμένα και την επιχείρησή μου, παρά βρισκόταν εκεί ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Και ενώ και η ίδια δήλωσε το γεγονός ρητά στα ελεγκτικά όργανα, αυτά παρά τις διαμαρτυρίες της, εντελώς αυθαίρετα και δογματικά αδιαφόρησαν πλήρως και προχώρησαν άνευ ετέρου στην επιβολή του προστίμου! Είναι δε αξιοπερίεργο το γεγονός ότι τις απέδωσαν την ιδιότητα της εργαζομένης στην υποδοχή! Ποια, αλήθεια, υποδοχή εννοούν σε ένα κατάστημα 41 τμ που πουλάει καφέδες και σάντουϊτς σε πακέτο; Σε τι θα χρειαζόταν ένας εργαζόμενος με την ειδικότητα της υποδοχής σε ένα τόσο μικρό χώρο και με αυτό το αντικείμενο;

Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί μη τήρησης του ισχύοντα Πίνακα Προσωπικού (Ε4) και την επιβολή του τρίτου κατά σειρά προστίμου ύψους 500€ την ίδια εκείνη ημέρα, είναι επίσης καταγγελτέος ως απολύτως ψευδής, καθώς ο συγκεκριμένος Πίνακας υπήρχε και πάντα υπάρχει αναρτημένος στο κατάστημα, αναγράφοντας τα ονόματα των εργαζομένων. Οι δύο συγκεκριμένες κοπέλες δεν αναγράφονταν σε αυτόν ακριβώς γιατί δεν τύγχαναν εργαζόμενες!

Συνεπώς, εσφαλμένα και εντελώς αυθαίρετα βεβαιώθηκαν εις βάρος μου οι ως άνω παραβάσεις, καθώς τα παραπάνω πρόσωπα, κατά το κρίσιμο διάστημα, δεν απασχολούνταν στην επιχείρηση μου, ούτε συνδέονταν με οποιαδήποτε επαγγελματική σχέση μαζί μου, από την οποία να προκύπτει υποχρέωση μου να τα ασφαλίσω.

2/ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΟΥΣΙΩΔΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
Επειδή στο άρθρο 20 (παρ. 2) του Συντάγματος ορίζεται ότι: «Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του». Περαιτέρω, στο άρθρο 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Ν. 2690/1999 ΦΕΚ 45 Α/9-3-1999, ορίζεται ότι: «Οι διοικητικές αρχές, πριν από κάθε άλλη ενέργεια ή μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων των διοικούμενων ή συμφερόντων συγκεκριμένου προσώπου, οφείλουν να καλούν τον ενδιαφερόμενο να εκφράσει τις απόψεις του, εγγράφως ή προφορικώς, ως προς τα σχετικά ζητήματα. Η κλήση προς ακρόαση είναι έγγραφη, αναφέρει τον τόπο, την ημέρα και την ώρα της ακρόασης, προσδιορίζει δε το αντικείμενο του μέτρου ή της ενέργειας. Η κλήση κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο τουλάχιστον πέντε (5) πλήρεις ημέρες πριν από την ημέρα της ακρόασης. Ο ενδιαφερόμενος έχει το δικαίωμα να λάβει γνώση των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων και να προβεί σε ανταπόδειξη. Η τήρηση της προαναφερόμενης διαδικασίας, καθώς και η λήψη υπόψη των απόψεων του ενδιαφερομένου, πρέπει να προκύπτουν από την αιτιολογία της διοικητικής πράξης. Το υιοθετούμενο μέτρο πρέπει να λαμβάνεται μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από την ακρόαση του ενδιαφερομένου. 3. Αν η άμεση λήψη του δυσμενούς μέτρου είναι αναγκαία για την αποτροπή κινδύνου ή λόγω επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος, είναι, κατ' εξαίρεση, δυνατή η χωρίς προηγούμενη κλήση του ενδιαφερομένου, ρύθμιση........ 4. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι σχετικές με τη δυσμενή διοικητική πράξη διατάξεις, προβλέπουν δυνατότητα άσκησης διοικητικής προσφυγής». Τέλος, στο άρθρο 33 παρ. 1 του ίδιου πάντα νόμου ορίζεται ότι: «1. Από την έναρξη της ισχύος του Κώδικα, αν σε αυτόν δεν ορίζεται διαφορετικά, καταργείται κάθε γενική διάταξη η οποία αναφέρεται σε θέμα ρυθμιζόμενο από αυτόν». Εξάλλου, στην εισηγητική έκθεση του ως άνω νόμου, όσον αφορά τη διάταξη του ανωτέρω άρθρου 6, αναφέρονται τα εξής: «Ρυθμίζεται η άσκηση του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος ακρόασης από τις διοικητικές αρχές (άρθρο 20 παρ. 2), με κλήση του διοικούμενου να διατυπώσει τις απόψεις του. Ο ενδιαφερόμενος έχει το δικαίωμα αφενός να λάβει γνώση του συνόλου των στοιχείων του φακέλου και αφετέρου να προβεί σε ανταπόδειξη. Από την αιτιολογία που συνοδεύει την διοικητική πράξη, η οποία εκδίδεται σχετικώς, πρέπει να προκύπτει η τήρηση της διαδικασίας, καθώς η λήψη υπόψη των ισχυρισμών του διοικούμενου, χωρίς να είναι αναγκαία η διατύπωση κρίσης για αυτούς.... Στην παράγραφο 4 ορίζεται ότι η άσκηση του δικαιώματος εξακολουθεί να είναι υποχρεωτική για τη Διοίκηση, όταν προβλέπεται διοικητική προσφυγή (ειδική ή ενδικοφανής). Η διάταξη αυτή είναι αντίθετη προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, οδηγεί όμως, σε πληρέστερη εφαρμογή της σχετικής συνταγματικής επιταγής και σε πληρέστερη προστασία του διοικούμενου».

Επειδή, από τις παραπάνω διατάξεις, σε συνδυασμό με την εισηγητική έκθεση του νόμου τούτου, συνάγεται ότι αυτές αποτελούν νομοθετική πλέον ρύθμιση της ασκήσεως του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος ακροάσεως από τις διοικητικές αρχές (άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος), άγουσες σε πληρέστερη εφαρμογή της σχετικής συνταγματικής επιταγής και σε πληρέστερη προστασία του διοικούμενου. Και τούτο διότι με την ανωτέρω ρητή-επιταγή του νόμου (άρθρο 6) ρυθμίζεται κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ο ειδικότερος τύπος και τρόπος ασκήσεως του εν λόγω δικαιώματος και καθορίζεται η έννοια αυτού και το ακριβές περιεχόμενό του. Συγκεκριμένα, ενόψει της νεότερης αυτής νομοθετικής ρυθμίσεως σε περίπτωση επικείμενης εκδόσεως δυσμενούς, για τον διοικούμενο, ατομικής διοικητικής πράξεως ή ενέργειας ή μέτρου εν γένει, η διοικητική αρχή οφείλει να καλεί αυτόν αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο γενικά, εγγράφως, και μάλιστα με τον ειδικότερο τρόπο και περιεχόμενο που αναφέρεται στις διατάξεις αυτές, να εκφράσει τις, σχετικές με το εκάστοτε ζήτημα, απόψεις του προβαίνοντας ακόμη και σε ανταπόδειξη, καθώς και να λάβει υπόψη της, κατά την έκδοση της πράξεως τις πιθανώς εκτεθείσες απόψεις, αλλά και τα τυχόν αποδεικτικά στοιχεία που θα επικαλεσθεί και θα προσκομίσει ο διοικούμενος. Από τη διατύπωση της διατάξεως της παρ. 1 του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, αλλά και από την εισηγητική έκθεση του Ν. 2690/1999, συνάγεται ότι το εύρος της εφαρμογής της διατάξεως αυτής συμπίπτει μ' εκείνο της παρ. 2 του άρθρου 20 του Συντάγματος. Επομένως η παρ. 1 του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως ακριβώς και η προμνησθείσα συνταγματική διάταξη, δεν έχει έδαφος εφαρμογής σε περιπτώσεις δυσμενών διοικητικών πράξεων, οι οποίες εκδίδονται βάσει αντικειμενικών προϋποθέσεων, ασυνδέτως προς οποιαδήποτε υποκειμενική συμπεριφορά του προσώπου τα συμφέροντα του οποίου θίγει (ΣτΕ 3134/2003; 1724/2003). Αντιθέτως όταν η έκδοση της δυσμενούς διοικητικής πράξεως συνάπτεται όχι μόνο με αποκλειστικώς αντικειμενικά δεδομένα, αλλά και με υποκειμενική συμπεριφορά του βλαπτομένου από την έκδοσή της προσώπου, επιβάλλεται η τήρηση της ανωτέρω αρχής της προηγουμένης κλητεύσεως του ενδιαφερόμενου.

Το άρθρο 1 περ. α' της Υ.Α. Φ11321/11115/802/2-6-2014 ορίζει ότι "Ελεγκτές της Ε.ΥΠ.Ε.Α. Και αρμόδιοι υπάλληλοι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ που κατά τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώνουν τη μη αναγραφή εργαζόμενου στον ισχύοντα πίνακα προσωπικού που τηρείται από τον εργοδότη, επιβάλλουν διοικητική κύρωση (πρόστιμο) σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσας, κατά δέσμια αρμοδιότητα, χωρίς προηγούμενη πρόσκληση του για παροχή εξηγήσεων ως κατωτέρω.....". Με την παρούσα υπουργική απόφαση εισάγεται εξαίρεση από την προσκόμιση εξηγήσεων για τον εργοδότη, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανωτέρω βασικές αρχές του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και του Συντάγματος.

Συνεπώς, η παραπάνω Πράξη Επιβολής Προστίμου, εκδοθείσα κατ' εφαρμογήν της Υ.Α. Φ11321/11115/802/2-6-2014, παραβιάζει κατάφωρα τη συνταγματική αρχή της προηγουμένης ακροάσεως. Διότι εάν παρέχονταν το δικαίωμα της προηγούμενης ακροάσεως, δινόταν δηλαδή στον εργοδότη η δυνατότητα να παρουσιαστεί ενώπιον των αρμοδίων οργάνων σε ακρόαση πριν την έκδοση των σε βάρος του καταλογιστικών πράξεων προκειμένου να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία για τους ισχυρισμούς του, οι ισχυρισμοί αυτοί, επικαίρως προβαλλόμενοι και εξεταζόμενοι από τα αρμόδια όργανα, στα πλαίσια ακροάσεως του εργοδότη προηγουμένης της εκδόσεως των επίδικων καταλογιστικών πράξεων (και όχι επιγενομένως, όπως εν προκειμένω, με την άσκηση της προσφυγής), δεν μπορεί να αποκλεισθεί ότι θα οδηγούσαν τα αρμόδια όργανα σε διαφορετική κρίση σχετικά με την επιβολή των πράξεων αυτών.

Περαιτέρω, για την επιβολή προστίμου ακαταχώριστων εργαζομένων πρέπει προηγουμένως να διαπιστωθεί ότι ο εργοδότης δεν έχει τηρήσει τις σχετικές για τους μισθωτούς υποχρεώσεις του, που απορρέουν από την ασφαλιστική νομοθεσία και, επομένως, εφόσον η επιβολή του προστίμου συναρτάται με την υποκειμενική συμπεριφορά του εργοδότη, πριν από την έκδοση της σχετικής καταλογιστικής πράξης πρέπει να έχει τηρηθεί η διαδικασία της ακρόασης του, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (βλ. Δ.Εφ.Αθ.833/2009).

Επειδή, κατά το άρθρο 1 της ανωτέρω υπουργικής απόφασης, ορίζεται ότι επιβολή του διοικητικού προστίμου επιβάλλεται χωρίς προηγούμενη κλήση του εργοδότη για παροχή εξηγήσεων, ωστόσο δεν προβλέπει, ούτε επικαλείται η εν λόγω διάταξη τους λόγους παραλείψεως του τύπου αυτού (ανάγκη άμεσης εκδόσεως της πράξεως προς αποτροπή κινδύνου ή λόγος επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος). Ο δε τύπος αυτός απαιτείται ακόμη και όταν προβλέπεται, όπως εν προκειμένω, η άσκηση διοικητικής προσφυγής, συνεπώς η πράξη επιβολής προστίμου αυτή είναι νομικά πλημμελής λόγω παραβάσεως ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.

3/ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
Κατά την αρχή της αναλογικότητας, η οποία καθιερώνεται ρητώς στο Σύνταγμα (άρθρο 25 παρ. 1), οι επιβαλλόμενοι από τον κοινό νομοθέτη και την διοίκηση περιορισμοί στην άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων πρέπει να είναι μόνον οι αναγκαίοι και να συνάπτονται προς τον επιδιωκόμενο από το νόμο σκοπό. Ένα μέτρο που προβλέπεται από διάταξη νόμου ως κύρωση για παράβαση διατάξεως αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητος, όταν από το είδος του ή τη φύση του είναι προδήλως ακατάλληλο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού ή όταν οι δυσμενείς συνέπειες του μέτρου τελούν σε προφανή δυσαναλογία ή υπερακοντίζουν τον επιδιωκόμενο σκοπό (Σ.τ.Ε. 956/2009, 990/2004 Ολομ., Σ.τ.Ε. 4182/2005). Ειδικότερα, συντρέχει παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας που πηγάζει απ' το Σύνταγμα (αρθ. 25 &1) και θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις της διοίκησης με τους διοικουμένους, όταν η προβλεπόμενη από το νόμο κύρωση είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση δυσανάλογη προς την παράβαση ή το μέτρο της Διοίκησης δεν έχει ληφθεί με βάση «πρόσφορα κριτήρια». Κατ' άλλη διατύπωση, το μέσο, δηλαδή ο περιορισμός ατομικού δικαιώματος πρέπει να είναι μόνο ο αναγκαίος και να συνάπτεται προς το σκοπό που επιδιώκει το Σύνταγμα και ο νόμος διότι τόσο ο σκοπός όσο και το μέσο πρέπει να είναι νόμιμα και συνταγματικά. Μετά την αναγνώριση του συνταγματικού χαρακτήρα της αρχής της αναλογικότητας τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας των διατάξεων νόμων που δεν παρέχουν στην Διοίκηση την ευχέρεια να καθορίζει το ύψος των κυρώσεων εντός τασσομένων ανωτάτων και κατωτάτων ορίων, σταθμίζοντας σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση την βαρύτητα και τις εν γένει συνθήκες της τελεσθείσας παράβασης.

Σύμφωνα με την αρχή αυτή, τα μέτρα που προβλέπονται από το νόμο, επομένως και οι κυρώσεις, πρέπει να είναι «αναγκαία», δηλαδή να μην είναι υπερβολικά ή πρόδηλα «δυσανάλογα», «κατάλληλα», δηλαδή αποτελεσματικά και ενδεδειγμένα και «αναλογικά με στενή έννοια η ορθολογικά και θετικά ανάλογα», δηλαδή τα πλεονεκτήματα τους αν όχι να υπερσκελίζουν τουλάχιστον να εξουδετερώνουν τα μειονεκτήματα τους με βάση τη στάθμιση κόστους οφέλους. Η συνταγματικότητα, συνεπώς, της επιβολής διοικητικής κύρωσης προϋποθέτει την κρίση για την αντικειμενική της συνάφεια (αναγκαιότητα) και την εύλογη σχέση (αναλογικότητα) με τον επιδιωκόμενο σκοπό δημοσίου συμφέροντος.

Το πρόστιμο α) των 9.200,49€, β) των 10.550,54€ και γ) των 500€, ήτοι συνολικά 20.251,03€ είναι προφανώς δυσανάλογο της υποτιθέμενης παράβασης και για το σκοπό αυτό, αν γίνει δεκτό ότι στοιχειοθετείται η εν λόγω παράβαση, θα πρέπει να περιορισθεί στο προσήκον μέτρο από το Δικαστήριο σας. Το άτεγκτο και ανελαστικό όσο και άδικο του συστήματος αυτού έχει ήδη κριθεί από την ελληνική νομολογία (ΔΠρΒολ 83/1999 ΔΦΝ 2001, σελ. 281) ως αντίθετο προς το άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α. και αντίθετο στην αρχή της αναλογικότητας (ΣτΕ 3370/2008). Στο βαθμό, δηλαδή, που δεν επιτρέπει στην αρχή και στα διοικητικά δικαστήρια να επιμετρήσουν την επιβλητέα ποινή με εκτίμηση των ιδιαιτέρων συνθηκών συνεπάγεται τον περιορισμό της εξουσίας του δικαστηρίου και αυτό διότι το δικαστήριο της ουσίας περιορίζεται απλώς στην διαπίστωση της παράβασης και την επικύρωση της πράξης επιβολής του προστίμου, χωρίς να μπορεί να παράσχει έννομη προστασία στους προσφεύγοντες, αφού δεν μπορεί να εξετάσει λόγους προσφυγής που αφορούν στην βαρύτητα της παράβασης και το συγκεκριμένο σύστημα αντικειμενικού υπολογισμού. Έτσι το αντικειμενικό σύστημα επιβολής προστίμων αποτελεί στην πραγματικότητα συγκεκαλυμμένη ποινική κύρωση που επιβάλλεται για λόγους γενικής πρόληψης, χωρίς τις εγγυήσεις δικαστικής προστασίας που επιβάλλονται από το άρθρο 6 Ε.Σ.Δ.Α. (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) και γι' αυτό το λόγο είναι αντίθετο προς τις διατάξεις του άρθρου αυτού.

Με άλλες λέξεις θα πρέπει να εφαρμόζεται η επίσης πάγια διοικητική αρχή της επιείκειας, ως περαιτέρω έκφραση της αρχής της χρηστής διοίκησης, δηλαδή της προστασίας των δικαιωμάτων των διοικούμενων, ιδίως των οικονομικώς ασθενέστερων. Εν προκειμένω συντρέχει και παραβίαση της αρχής της προστατευμένης εμπιστοσύνης που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ διοίκησης και διοικούμενων, δηλαδή της επιβαλλόμενης ευθύτητας που θα πρέπει να χαρακτηρίζει τις πράξεις της διοίκησης έναντι των διοικούμενων, όπως και της αρχής της ασφάλειας δικαίου, ήτοι αυτής που αποβλέπει στη δημιουργία σταθερών, ευδιάκριτων διοικητικών καταστάσεων, που δεν επισείουν αμφισβήτησης και αμφιβολίας ως προς τη νομιμότητά τους.

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ για την προστασία της ιδιοκτησίας, ορίζεται ότι «Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της ιδιοκτησίας αυτού ειμή δια λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπομένους, υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους...» .

Στο δε άρθρο 1 της Υ.Α. Φ11321/11115/802/2-6-2014 ορίζεται ότι "Ελεγκτές της Ε.ΥΠ.Ε.Α. Και αρμόδιοι υπάλληλοι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ που κατά τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώνουν τη μη αναγραφή εργαζόμενου στον ισχύοντα πίνακα προσωπικού που τηρείται από τον εργοδότη, επιβάλλουν διοικητική κύρωση (πρόστιμο) σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσας, κατά δέσμια αρμοδιότητα, χωρίς προηγούμενη πρόσκληση του για παροχή εξηγήσεων ως κατωτέρω:

Παράβαση: Μη αναγραφή εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού.

Επιβαλλόμενο πρόστιμο: ο κατώτατος νόμιμος νομοθετημένος μισθός, μη προσαυξημένος για κάθε τριετία προϋπηρεσίας επί (18) δεκαοκτώ μήνες εργασίας για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο - υπάλληλο και το κατώτατο νόμιμο νομοθετημένο ημερομίσθιο, μη προσαυξημένο για κάθε τριετία προϋπηρεσίας επί τετρακόσιες τρεις (403) ημέρες εργασίας για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο - εργατοτεχνίτη, ανάλογα με την ηλικιακή διάκριση που θεσπίζει η υποπαράγραφος ΙΑ 11 του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012....."

Επειδή, από την παραπάνω διάταξη, σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα και στην εισηγητική έκθεση του ν. 4144/2013, συνάγεται ότι ο σκοπός της εν λόγω υπουργικής απόφασης είναι υποτίθεται η προστασία των εργαζομένων και των εργοδοτών από αβάσιμες καταγγελίες και η καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής. Προκύπτει δηλαδή ότι ο σκοπός της ως άνω υπουργικής απόφασης δεν είναι εισπρακτικός, αλλά η δημιουργία εργοδοτικής και ασφαλιστικής συνείδησης.

Επειδή, εξ άλλου, η πρόβλεψη επιβολής σε εργοδότη, για τους εκτεθέντες δημοσίους σκοπούς, κυρώσεων για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο, ύψους από 9.197,10€ έως 10.550,54€, ανάλογα με την ηλικία και την ειδικότητα του εργαζομένου, παραβιάζει τη διάταξη του άρθρου 1 του (πρώτου) Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, διότι μπορεί να θέσει σε διακινδύνευση την ιδιωτική περιουσία του εργοδότη. Από το είδος και τη φύση του ανωτέρω μέτρου προκύπτει ότι αυτό είναι προδήλως ακατάλληλο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της ανωτέρω υπουργικής απόφασης και οι δυσμενείς συνέπειές του τελούν σε προφανή δυσαναλογία και υπερακοντίζουν τον επιδιωκόμενο σκοπό της.

Εν προκειμένω, η επιχείρηση μου, η οποία λειτουργεί ως προανέφερα εδώ και μόλις τέσσερις μήνες, είναι μια μικροεπιχείρηση που συνιστά και τη μοναδική πηγή εισοδήματός μου. Έχω επενδύσει σε αυτήν όλες μου τις οικονομίες και ελπίδες, έχω κοπιάσει για να μπορέσω να την λειτουργήσω και εξακολουθώ να μοχθώ καθημερινά προκειμένου να ορθοποδήσει. Το υπέρογκο για τα οικονομικά μου δεδομένα πρόστιμο που μου επιβλήθηκε υπερβαίνει κατά πολύ ακόμα και τα χρήματα που χρειάστηκαν για να φτιάξω το μαγαζί! Απειλείται, ως εκ τούτου, σε βάρος μου τεράστια οικονομική, αλλά και ηθική βλάβη, καθώς η καταβολή του ως άνω ποσού θα έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορώ να καλύψω άμεσες βιοτικές μου ανάγκες, αλλά και τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης μου, οδηγώντας με μετά βεβαιότητας στο κλείσιμο αυτής και μάλιστα λίγους μήνες αφότου την άνοιξα. Βρίσκομαι, δηλαδή, σε ηλικία μόλις 29 ετών και εν μέσω γενικευμένης και σφοδρής οικονομικής κρίσης, στα πρόθυρα της οικονομικής, επαγγελματικής, αλλά και προσωπικής καταστροφής, εξαιτίας μιας άδικης, αυθαίρετης και αντίθετης προς κάθε αρχή του δικαίου καταλογιστικής εις βάρος μου πράξης, για μια παράβαση την οποία ουδέποτε διέπραξα!

Επειδή αρνούμαι την οποιαδήποτε παραβίαση διάταξης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και ειδικότερα την παραβίαση του άρθρου 20 του ν. 4255/2014 και του άρθρου 1, 2 της Υ.Α. Φ11321/11115/802/2-6-2014, η οποία μου προσάπτεται, γεγονός που θα αποδείξω ενώπιον του Δικαστηρίου Σας.

Επειδή η παρούσα προσφυγή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής, φέρεται δε ενώπιον του καθ' ύλην και κατά τόπον αρμόδιου Δικαστηρίου.

Για τους λόγους αυτούς
Και για όσα επιφυλάσσομαι να προσθέσω νόμιμα κατά τη συζήτηση της παρούσας
Αιτούμαι

Να γίνει δεκτή η παρούσα προσφυγή μου.
Να ακυρωθεί, άλλως εξαφανιστεί η υπ' αρ. _______ Πράξη Επιβολής Προστίμου της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) του υποκαταστήματος ΙΚΑ Περιστερίου.
Πληρεξούσια και αντίκλητο πάσης επιδόσεως διορίζω την υπογράφουσα δικηγόρο, Γαραντζιώτη Αννίτα-Θεώνη, κάτοικο Αθηνών, οδός Σιθωνίας 32-34 Αμπελόκηποι, κάτοχο ΑΜ/ΔΣΑ 35900.

Αθήνα 15/12/2014
Η πληρεξούσια δικηγόρος
email: info@annitagaran.gr